Column: Broodroof

Vandaag was in drie supermarkten het schap van de tarwebloem leeg. Na alle alarmerende berichten over prijsstijgingen en de schaarste van graan zijn we aan het hamsteren. Ik had vorige week juist extra meel om zelf brood te bakken ingekocht, omdat de bouwmarkt annex diervoedingszaak de verkoop van meelproducten niet rendabel vond. Tot de houdbaarheidsdatum van november zit ik gebakken.

Ik moest even denken aan de Amerikanen die bij het begin van de coronapandemie extra wapens kochten. Veel anderen sloegen grote hoeveelheden wc-papier in. Hoe kun je je het beste wapenen tegen een onzichtbare vijand?

Met de schaarste van een schijnbaar vanzelfsprekend product worden we in het hart geraakt. Misschien vinden de kids het niet zo erg, omdat ze liever gaan snacken bij de fastfoodkraam bij school. De oorlog in een land ver van ons bed veroorzaakt deining in ons dagmenu. Ook de zonnebloemolie wordt schaars. Wat komt hierna? Pindakaas? Chocolade? Tandpasta? Rijst is misschien een goed alternatief voor ons ontbijt. De pindasaus vervangen we door ketchup. We eten nog snel een paar kilo paaseitjes. En onze tanden poetsen we dan maar met zand, dat schuurt lekker.

Voorlopig is ons leed niets vergeleken met dat van onderdrukte landen. Het wordt tijd voor een boterham met tevredenheid.
Pardon, een kommetje rijst met tevredenheid.

Cora Leek