Column: Humaan geleur

Al ruim een half jaar geleden wist iedereen dat op 1 juni de crisisasielopvang in Nieuw Bergen zou stoppen. Door glashard deze einddatum te respecteren was er voor de gemeente geen ruimte om op dit besluit terug te komen. Niet alleen was deze deadline voor de buurt een keiharde voorwaarde, ook de overeenkomst met de exploitant van de opvang eindigde op 1 juni, wat betekent dat alle ‘tijdelijke’ faciliteiten verhuizen naar een nieuwe locatie elders in het land. 

Toen midden mei bekend werd dat de groep asielzoekers in zijn geheel naar Sittard zou gaan, was iedereen blij dat de groep bij elkaar kon blijven. Alleen was er één klein probleempje, de accommodatie in Sittard was pas op 12 juni beschikbaar. In theorie zou dit betekenen dat onze tijdelijke dorpsgenoten 12 dagen terug naar Ter Apel moesten gaan, of een ander COA alternatief. Dit wilde de gemeente Bergen deze mensen niet aandoen. Er werd gebeld met de buurgemeentes, de veiligheidsregio en nog al wat meer, helaas zonder resultaat. Zelfs is er gekeken of er plaats was bij vakantieparken en hotels. Ondertussen werd tegen de groep gezegd dat ze de overbruggingsperiode naar een hotel zouden gaan, spijtig genoeg werd dit Den Asseldonk.  

Last minute moest de sporthal worden omgebouwd tot een wooncomplex met voldoende privacy en hygiëne. Met man en macht zijn er slaap/woon units gebouwd met daarin bedden, een tafeltje en een zithoek. De catering vindt plaats in de foyer van het sportpaleis alle verdere faciliteiten zoals internet, wasserijservice en dergelijke zijn één op één, evenals het huis-regelement, mee overgegaan van de crisisopvang naar deze crisis-crisisopvang. 

Ondanks dat dit verre van ideaal is, was deze optie op dat moment de meest humane oplossing en kan de gemeente Bergen deze groep op 12 juni met een gerust hart overdragen aan Sittard. Hulde voor deze ‘tussen’ oplossing, alleen graag de volgende keer iets minder harde beloftes doen aan de voorkant, zodat er niet ‘humaan geleurd’ hoeft te worden.