Column: Knooppuntmonopoly

Column | Als eigenaar van Servicepunt Maasduinen probeer ik er al geruime tijd achter te komen hoe en wie er nu verantwoordelijk is voor het promoten van het toerisme in onze mooie regio. Het is algemeen bekend dat toerisme geen speerpunt is voor de gemeente Bergen en het eerder als een lastige onkostenpost wordt gezien. Daarentegen zijn de inkomsten vanuit de toeristenbelasting van harte welkom in de algemene middelen. Waarom is dit geld eigenlijk niet geoormerkt zodat het automatisch terugvloeit naar de ontwikkeling van het toerisme?  

In mijn zoektocht naar antwoorden ben ik in een woud van stichtingen, promotieplatforms en samenwerkingsverbanden terechtgekomen waarvan elk normaal denkend mens geen chocola kan maken. Bestuurders met meerder petten op en freelancers met meer passie voor factureren dan het promoten van de regio. Gemeentes laten veel te dure visies maken door bureaus die niet eens weten waar de Maasduinen liggen, laat staan dat ze ook maar een beetje feeling hebben met hoe men hier leeft en denkt. 

Wil je als kleine zelfstandige ondernemer ook maar iets doen op toeristisch gebied, zoals bijvoorbeeld een leuke fiets/wandel kaart met alle knooppunten erop uitbrengen, moet je wel naar de pijpen dansen van de Knooppuntmonopolisten, anders krijg je gewoon geen informatie die openbaar hoort te zijn en door gemeenschapsgeld is vergaard. 

Langzaam snap ik steeds beter hoe de toeristische slangenkuil in elkaar zit en dat deze geheel volgens Limburgse traditie bestaat uit vriendjespolitiek, achterkamertjes en NUL transparantie. Jammer dat er voor andersdenkenden geen ruimte is, laat staan een knooppunt.