Ooievaarshistorie in de top van Limburg

In het begin van de 20ste eeuw behoorden de ooievaars gewoon bij het landschap. Er waren ongeveer 500 broedparen. In 1970 waren er echter in heel Nederland nog maar zes koppels. Oorzaken waren afschot in Frankrijk en Spanje, hoogspanningsleidingen en een ecosysteem in Nederland dat niet goed genoeg meer was voor deze vogels. In 1970 startte de Vogelbescherming in het Zuid-Hollandse Groot Ammers een ooievaarsdorp met diverse buitenstations verspreid over heel Nederland. Er werden vervolgens 28 ooievaars uit het buitenland gehaald waarmee men ging fokken. (Door John Silvertand)

Door dit herintroductieproject, het verbod op DDT en een grotere bewustwording betreffende het belang van de natuur is het aantal ooievaars flink toegenomen. Zo zijn er tegenwoordig op het einde van de zomer ongeveer 4000 ooievaars in Nederland. Het aantal neemt vervolgens snel af doordat het merendeel, met name de jonkies, op trek naar Afrika gaan. In de winter telt Nederland ongeveer 500 tot 700 ooievaars. De zachte winters spelen hierbij een rol. Dankzij de Vogelbescherming is deze iconische vogel voor het Nederlandse landschap behouden gebleven.

De bekendste ooievaars van Nederland zijn de ooievaars op het Gennepse stadhuis. Door de webcam op de uivormige torenspits is hun lief en leed al jaren goed te volgen op de website “Beleef de Lente” van de Vogelbescherming. Dat resulteerde in 2018 in 1,2 miljoen unieke bezoekers! Al vanaf het eerste moment, 20 jaar geleden, werden de ooievaars in Gennep enthousiast ontvangen. 

Ook de ambtenaren in het oude stadhuis werkten mee om de ooievaars voor Gennep te behouden. De ooievaars bouwden namelijk hun nest op de schoorsteen met de afvoer van de C.V. Daarop besloten de ambtenaren de verwarming uit te zetten en een extra trui aan te trekken. Toen de ooievaars in het najaar vertrokken waren werd het nest verplaatst naar een stevige stalen onderbouw op de andere schoorsteen.