Verscholen in de berm en onzichtbaar voor nietsvermoedende voorbijgangers
Verscholen in de berm en onzichtbaar voor nietsvermoedende voorbijgangers Foto: Melanie van den IJssel

Rover Roofmannen

Opeens dan staan de bermen weer in volle bloei. Zo leek het gisteren nog alsof d’r geen begin aan leek te komen, en dan opeens fiets of loop je over het pad en bedenk je bij jezelf, stond dit groen er gister ook al? Het fluitenkruid siert nu de bermen, op zonnige maar ook op schaduwrijke plekken staat deze geweldig mooie wilde plant zijn mannetje te zijn. Een van de eerste bloeiers met mooie witte kleine bloemenhoofdjes.


De titel van deze column heeft een bijzondere naam, ‘Rover Roofmannen’. Wat ik hiermee bedoel zal ik proberen uit te leggen. Want Rover Roofmannen houden zich schuil in de bosjes, roven erop los en vaak heeft deze benaming niet bepaald een rustgevende bedoeling. Echter, de rovers die ik bedoel zijn juist voor velen onzichtbaar!

Deze onzichtbare diertjes bevolken de bloeiende bermen

Ze houden zich als echte rovers schuil in de bosjes, roven erop los en als ze de kans krijgen zullen ze je de stuipen op het lijf jagen. Maar aangezien de meeste mensen deze rovers niet opmerken

zullen ze er ook niet sneller door gaat lopen of fietsen. Welnee! De roverroofmannen van de berm. Vaak onzichtbaar, vaak bijzonder mooi getekend, maken niet veel lawaai maar kunnen wel degelijk lekker ruiken.

Het gehele leger wat zich bevindt in de berm langs de weg. Weet je wel om hoeveel soorten het gaat en hoeveel goed gemutste rovers jou voorbij zien lopen, fietsen of zien kijken op je telefoon? En zelfs al zou je even stil staan, zul je ze nog niet eens allemaal zien zitten, verscholen in het fluitenkruid, de paardenbloemen of de bomen die naast de weg staan. Ze zitten er vaak gehoorzaam bij, oké voor sommige kevertjes geldt

maar een ding en dat is voortplanten, daarom nemen deze rovers het niet zo heel nou. Zweefvliegjes, vlinders, rupsen, (ja ook de processierups) deze roverroofmannen tref je aan in de berm. Van ieniemienie klein tot waardige grootte. Soms is een vergrootglas de moeite waard om ze eens goed te bekijken, want ze zijn vaak schitterend mooi.

De rovers van de berm, de rovers in de berm

Vandaag tijdens mijn wandeling trof ik ook weer verschillende leuke exemplaren aan, allemaal goedgemutst en allemaal genietend van het zonnetje. De zweefvlieg op het

fluitenkruit, een mini wormpje op het frisgroene berkenblaadje een mooie bruine vlinder, diverse spinnetjes en met als klap op de vuurpijl, geen roverroofman maar de gierzwaluw die de Maasduinen heeft bereikt. Ja, dan begrijp ik dat je hoofd even afdwaalt omhoog, want een begroeting staat op zijn minst op zijn plaats. Een zwartkop zong een liedje in de eik en ik was zoals ik al zei, zoekend naar roverroofmannen. Je moet er soms wat voor doen, maar als je het bloemenhoofdje bekijkt of even een blad omkeert tref je vaak de mooiste rovers.

Dus ja, je hoeft er totaal geen aandacht aan te besteden, want de meeste zullen je

waarschijnlijk nooit opvallen, maar ben je zover en heb je de tijd. Stop met wandelen of stap even van je fiets en duik de berm eens in. Letterlijk dan hè?

Je houdt er hooguit een kleine verslaving aan over

Wees niet bang, deze rovertjes vreten niet in een hap je been eraf, en je gaat ook niet drie vingers missen. Nee hoor, het enige wat je er over aan kunt houden is een verslaving. Want eenmaal kennis te hebben gemaakt met deze rover roofmannen en vrouwen zorgen voor een veelzijdig praatje. In de morgen of in de avond, dan zijn ze het meest aanspreekbaar.
En heb je totaal geen zin of tijd voor een praatje dat loop of fiets je gewoon door, lekker in de weer met jouw drukke bestaan. Dan zullen de rovertjes wellicht een keertje wuiven naar je.

Zonder gekkigheid. De bermen staat weer vol en heerlijk mooi op kleur. En dat gaat de komende maanden alleen nog maar vooruit. Met nog meer mooie bloemen en met nog meer mooie kleuren, geuren en rover roofmannen en hun vrouwen... Je zult er wel niet een beetje angstig door zijn geworden toch? Daarbij hebben de rovers het allemaal veel te druk met overleven. Met het genieten van elkaar en om het leven te vieren.

Geniet van elkaar om het leven te vieren

De gierzwaluwen zijn er weer, de bermen staat er weer fleurig bij. En de rovers zijn weer op hun opperbest. Zwartkoppen en wielewalen zingen hun lied en de kikkers op het ven zijn muzikaler dan ooit.

We bevinden ons in de maand mei. De eerste maand zonder de R. De R van Rover Roofmannen ...


Met Veel Liefs,
De Vrolijke Stadsvogeladviseur
Melanie van den IJssel