De Boerin Zonder Boerderij
Tegenwoordig willen we graag onze eigen groentes kweken en meer één zijn met de natuur. Of komt dit nu echt door de leeftijd? Dat als je de 45 gepasseerd bent, je er opeens heel anders over gaat denken? Want het leven is totaal anders dan 40 jaar geleden. Maar misschien is het wel niet de leeftijd maar het gevoel hoe dat je leeft en hoe dat jezelf wilt omgaan met het leven en de natuur.
Tegenwoordig ga je naar de winkel voor een zakje aardappels of een krop sla. Haal je een zak kunstmest voor het gras of voor de moestuin. En vinden helaas nog steeds heel veel mensen huisdieren vies. We wonen in dit tijdperk gewoon wat dichter op elkaar. Sprake van een lap grond naast de boerderij is er niet meer van. Want het zijn rijtjeshuizen geworden of flatgebouwen. Maar dat stukje grond hebben we ook niet meer nodig, want dat moet je ook maar allemaal bijhouden...
De gedachten naar een stukje grond
Terwijl ik dit schrijf gaat mijn gedachte toch uit naar een boerderij met juist wel
dat stukje grond! Waar ik een complete veestapel kan houden, waar ik groentes kan verbouwen, bijenkasten kan zetten en waar ik kan genieten op een bankje onder de appel of perenboom.
Iets willen of ergens tevreden mee zijn is een groot verschil. Want tegenwoordig, in deze tijd is het niet meer zo vanzelfsprekend dat ik mijn droom kan verwezenlijken. Want we weten met zijn allen maar al te goed wat de prijzen voor energie en brandstof zijn, en dan hebben we het nog niet over een zorgverzekering of de kosten voor de boodschappen. Dus kun je twee dingen doen. Tevreden zijn met wat je hebt of blijven
mokken. Van die tweede word je beslist niet vrolijk maar van de eerst wel.
Waarlijk leven als een echte boerin
Want kijk, als Boerin Zonder Boerderij kun je wel degelijk boerin zijn, kun je wel degelijk je eigen groentes verbouwen en wat dacht je van een huisdier in de vorm van een kater of een cavia? Oké!! Nee, het is geen complete veestapel, maar daar heb je ook helemaal geen tijd voor. Een beetje reëel zijn is wel zo eerlijk. Dus met een balkon of een kleine achtertuin heb je nog tal van mogelijkheden. Je moet het geheel alleen een beetje leren zien, ben creatief en ben tevreden dan
leef je als een echte Boerin... Zonder Boerderij. En dat is superleuk! Ons grasveldje waar de merel zijn wormpjes zocht heb ik omgetoverd tot moestuin. Daar hebben we afgelopen zomer heerlijk van kunnen eten. Verse aardbeitjes, bonen, peultjes, koolrabi, sla en nu staan de boerenkool en de spruitjes nog te wachten om geoogst te worden. Het is misschien voor één keertje eten, maar dat is en blijft gewoon leuk.
Voor een stuk aardappels had ik geen plek, die haal ik nog steeds gewoon bij de boer. Heerlijk vol met zand en zonder plastic zak eroverheen. En weet je? Soms zoek je als Boerin Zonder Boerderij ook hetgeen op, want ik blijf het zeggen:
"Komen de biggen niet naar de boerin, dan gaat de boerin wel naar de big." De liefde voor het varken zit nog steeds heel diep en zal daar ook zeker blijven zitten. Door deze passie is de Boerin Zonder Boerderij ontstaan.
Vragende mensen zijn goed te helpen
Want hoe kun je nu volop genieten van dit alles? Als je simpelweg te weinig ruimte hebt. Door zoals ik al schreef, op bezoek te gaan bij de boer, om daar je groentes te kopen en misschien mag je wel een keer biggen of koeien komen knuffelen, mag je een eitje rapen bij de kippen of de konijnen aaien. Vragende mensen zijn moeilijk te weigeren en goed te helpen.
Vanaf de zomer zijn we nog een stapje verder gegaan, want ik heb een weckketel gekocht. De 45-plussers weten wel wat een weckketel is. Dus zo verbouw ik allerlei groenten en heb ik nog een leuke voorraad voor de winter. Zo hebben we eitjes van de drie kippenmeisjes en ga ik binnenkort ook een wormenboerderij aanschaffen. Klinkt groot maar is slechts 60 cm lang. Zelfs te houden op je balkon. Wellicht dat ik daar nog een vervolg column over schrijf.
Volop genieten van alle vogels in de moestuin
De moestuin ligt er nu wat stilletjes bij, toch vliegen er nog steeds wat wespen en bijtjes. En zitten er vele vogeltjes in de tuin. Je kunt een heleboel vetbolletjes ophangen, maar met een stukje moestuin trek je zelfs nog meer tuinvogels. Zo heeft de merel helemaal geen narigheid ondervonden sinds het gras een moestuin is geworden. Zo geniet ik dus als vogelliefhebber volop van de tuinvogels.
Nu de eerste vorst over de boerenkool is gegaan, kan ik binnenkort gaan oogsten. Heb ik het ontwerp voor de moestuin voor volgend jaar al klaar en heb ik alle zaden al in huis.
Ik kan niet wachten!!
Laat de winter maar komen.
Met Veel Liefs,
De Vrolijke Stadsvogeladviseur
Melanie van den IJssel