Column

Onleesbare literatuur

14 januari 2023, 18:00 Column Column

Door blinde ambitie zijn er in het verleden beslissingen genomen bij de ontwikkeling van Mosaïque waar we nu bijna acht jaar later nog steeds de ellende van ondervinden. 

Met een waas voor hun ogen en hunkerend naar een nalatenschap waarmee hun naan met gouden letters in de lokale geschiedenisboeken zou worden gebeiteld, hebben de toenmalige wethouder, projectontwikkelaar en projectbegeleider keuzes gemaakt waarvan we nu meer last dan plezier hebben. 

“New York heeft het vrijheidsbeeld, Parijs de Eiffeltoren en ook Mosaïque moet een eigen Landmark krijgen.” Met letterlijk deze woorden werd de toren van Nieuw Bergen in de ontwerpfase gepresenteerd door een externe projectbegeleider (laten we hem Petertje noemen). Opmerkelijk was dat de betrokken ambtenaren en verantwoordelijk wethouder erbij stonden te klappen, en dat bij niet een van hen het idee naar boven kwam van “wat een grootheidswaanzin en onzin kraamt deze man uit”. Nee deze toren, die onder architectuur was ontworpen moest het hart van de Maasduinen definitief op de kaart zetten en zou honderdduizenden toeristen trekken. Daar krijg je als beleidsmaker toch een hard plassertje van! De projectontwikkelaar moest van de gemeente deze toren bouwen anders kwam er geen vergunning voor het totaal project. Petertje was de Messias van Mosaïque, de verlosser die voor elk probleem een dure oplossing had. De winkelketens zouden volgens Petertje in de rij staan om zich te mogen vestigen in het nieuwe winkelcentrum en deze zouden zich in een BIZ verenigen. 

Ook over het toerisme was goed nagedacht, dachten ze. Als we nou mooie teksten maken die verwijzen naar de verschillende kerkdorpen, die je dan vanaf de toren kunt lezen! Geweldig idee, dan maken we er regengootjes langs om zo de speciale stenen met de tekst op hun plaats te houden. Gelukkig speelde geld geen rol! 

Het truc(k)je van Jan Linders
Een van de aanjagers van het de nieuwbouwdrang was Jan Linders, alle wensen van de supermarkt werden gehonoreerd. Voor Messias Petertje was de nieuwe Supermarkt het beloofde paradijs. Alles en iedereen moest dansen naar de pijpen van de grootgrutter. Linders wilde geen BIZ dus kwam er geen BIZ, Linders eiste dat ze met hun vrachtwagens drie keer per dag over de voetgangerszone mogen banjeren, natuurlijk is dat goed! Even achteruit zetten is namelijk een erg onhandig. Door deze logistieke mismatch is het onmogelijk om aan de pleinzijde van de toren (waar alleen horeca in mag komen) een terras te realiseren. En een plein zonder terras is als ........ een toren zonder uitzicht!

Nu jaren later hebben we geen horeca in de toren, kunnen bezoekers geen teksten lezen vanaf de toren en rijdt de vrachtwagen van Linders keer op keer de dure goten naar de kloten, en waar is Petertje met al zijn oplossingen? Juist, het enige bewijs van Petertjes bestaan zijn z’n facturen in de gemeentelijke boekhouding, waarvan ik het totaalbedrag niet durf te schatten.

Beste gemeente, volgens mij moest de toren worden opengesteld worden voor het publiek, ongeacht of er een exploitant in de toren zit. Als de architectonische waarden zwaarder weegt dan een rendabele horeca-exploitatie verander dan het bestemmingsplan, zodat er in ieder geval iets gaat gebeuren en we de die mooie dure literaire teksten eindelijk eens kunnen lezen.