Column: Gitzwarte dag bijna vergeten

Elk jaar op 4 mei herdenken we slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en van oorlogssituaties en vredesoperaties daarna. Maar waarom staan we op 1 mei 1988 niet even stil bij de gesneuvelde soldaten, die door een bomaanslag voor het Bergense gemeentehuis om het leven zijn gekomen. 

Inmiddels is het 36 jaar geleden dat John Baxter en John Reid na een avondje stappen in discotheek Bacchus door een autobom om het leven kwamen. Beide soldaten waren gelegerd op de RAF basis Laarbruch en de IRA eiste indertijd de aanslag op. 

Toen ik van de week een foto van een gedenkplaquette kreeg toegestuurd, vroeg ik mezelf af waar deze gedenksteen eigenlijk te zien zou zijn? De foto kwam via-via van een Engelse dame, die dacht dat deze bij het gemeentehuis van Bergen moest hangen. Kon ergens binnen of buiten zijn. De foto van de steen is gemaakt tijdens de 25-jarige herdenking in 2013. Na twee rondjes om het gemeentehuis te hebben gemaakt en de muren binnen minuscuul te hebben onderzocht ben ik maar eens wat vragen gaan stellen. Helaas wist niemand binnen de gemeente ook maar iets van een gedenksteen af. 

Dat triggerde mij, omdat ik niet weet wat ik erger zou vinden, ‘een verdwenen gedenksteen’ of het feit dat er misschien wel helemaal geen gedenkplek is. 

We kunnen toch wel stellen dat de aanslag op 1 mei 1988 de meest gitzwarte dag is van de naoorlogse Bergense geschiedenis. Elk jaar leggen betrokkenen bloemen nabij het gemeentehuis, maar helaas is er geen vaste rouwplek voor de nabestaanden. 

Laten we 1 mei 1988 NOOIT vergeten hoe zwart deze dag ook was!

Chris