Offerse Voetbalkwats - Lord of the Rings III: Return of ut Zesd

Na een maand afwezigheid zijn we terug en klaar om te vlammen. We missen vandaag wel een paar man: Jos, Mus en Kay hebben hun eerste call-up gekregen voor de nationale elf van Bonaire. Nog gefeliciteerd met de 0-3 overwinning op Anguilla!

Een gebrek aan lijnen maakt dat het hoofdveld niet gebruikt kan worden, dus het tweede veld is vandaag het canvas voor de fijne penseelstreken van onze bal-kunstenaars.

Een lekker zonnetje lacht de jongens toe als ze staan te popelen om te beginnen. Angstgegner en nummer twee van de ranglijst DSV 6 - de bezoekers - staan te popelen om ons het leven zuur te maken. Dit lukt ze goed, door gewoon de 0-1 te maken. Via een ongelukkige kluts valt de bal voor vijandelijke voeten, die deze a là Mbappe over de keeper werken. Terwijl de bal in de lucht hangt, hoort men een door de wind gedragen ‘kutzooi...’ over het sportpark waaien.

DSV verdedigt gedisciplineerd en het is aan ons om een opening te vinden. Dit lukt een paar keer bijna, door een aantal goede steekballen, maar er zit altijd wel een voetje tussen. Totdat er een keer een handje tussen zit: strafschop. Tijn staat achter de bal en stuurt deze naar de rechter hoek. Alleen jammer dat de sluitpost uit Sinttunnis gisteravond een glazen bol heeft geraadpleegd: hij kiest de goede hoek en het blijft 0-1. Maar niet voor lang.

“De vijand van mijn vijand is mijn vriend”, zei Chanakya pakweg 400 jaar voor het begin van onze kalender. En wederom krijgt hij gelijk. Mika heeft dezelfde stoute schoenen aangetrokken als tegen Vitesse-uit en verdient een vrije trap aan de zijkant, na eerst de rechtsbuiten, -half èn -back op Braziliaanse wijze te poorten. Deze vrije trap wordt voor geslingerd en door een nog steeds beduusd groen-wit hoofd bijzonder sierlijk over de eigen doelman gewerkt, met de 1-1 als gevolg.

Rust: eindelijk kunnen we weer aan de kokende thee. Even kakken, rooie zalf smeren en weer de wei in.

De tweede helft vangt aan! En ligt weer stil... En vangt weer aan! En ligt weer stil... En vangt weer aan! En ligt... Nou ja, je snapt het wel. Er worden een hoop kleine overtredingen gemaakt, waardoor de tweede helft eigenlijk niet echt op gang komt. Totdat hij wel op gang komt.

Twee vlot lopende aanvallen over links resulteren in twee grote kansen: de eerste inzet van Jari wordt katachtig gepareerd door de doelman, de tweede weet Tijn van dichtbij niet over de lijn te krijgen. Kort daarop wordt Jari met een goede steekbal weggestuurd, maar de keeper komt uit. Ze komen elkaar tegen op de rand van de zestien. Bal in de kluts, Jari maakt een salto, opstootje, vrije trap mee en een keeper met geel.Uit de vrije trap zelf komt niets, maar in het kielzog van dit incident pakken wij ook een gele kaart voor een door de scheidsrechter als onbesuisd beoordeelde tackle van Nick.

Met deze beslissing is menig speler het oneens, waaronder Nick zelf. Nadat hij op genuanceerde wijze zijn ongenoegen met de genomen beslissing kenbaar maakt aan de arbiter, ontvangt hij zijn tweede gele kaart.

Vuurwerk! Ofja, dat zou je denken, maar dat valt wel mee. DSV wil wel, maar kan het niet en wij kunnen wel, maar willen niet. Deze topper lijkt op 1-1 te blijven steken, als onze bezoekers kort voor tijd een vrije trap op de rand van de zestien krijgen. Het muurtje staat stevig - dat kan ook niet anders, met een metselaar in de gelederen - en de scheidsrechter fluit.

De vrije trap wordt kansloos ingeschoten, maar via een hak verdwijnt deze in de hoek. 1-2 achter met nog vijf minuten te gaan. We proberen het nog wel, maar een goede redding van hun stand-in doelman gooit roet in het eten.

We zijn de eerste plaats op de ranglijst kwijt; DSV staat vier punten los. Wel hebben we nog twee wedstrijden in te halen, dus in theorie staan we gewoon eerste. In theorie moeten we volgende week ook op bezoek bij nummer twee Milsbeek, waarmee we in ieder geval de tweede plaats kunnen overnemen. Uitsupporters zijn van harte welkom, en er is geen vuurwerkverbod van kracht in Milsbeek. Ik zeg het maar...