Column: De worst en het koekje
Algemeen ColumnDe 1 aprilgrap was vroeg dit jaar.
Op 17 februari kopte het AD ‘Woonakkoord gesloten voor bouw van 1 miljoen huizen’.
Weliswaar zijn dit afspraken die gemaakt zijn door branche- en belangenverenigingen in de woningbouw, maar het is niet meer dan een oproep aan de politiek om ‘de juiste voorwaarden te creëren en met extra geld over de brug te komen’.
Ik vind het een bitterzoete grap, want hier worden woningzoekenden lekker gemaakt met een worst die voor hun neus bungelt. In 2030 moeten al die woningen er staan. Maar eerst moet nog gedelibereerd worden over een een coalitie na de verkiezingen. Dat kan maanden duren. En hoe zit het met die stikstofeisen? En de woningen waar statushouders op wachten? Hebt u ooit ingeschreven gestaan voor een sociale huurwoning? Weet u dat de EU ook vaststelt hoeveel woningen er bestemd zijn voor sociale huurders?
Dan heb ik het nog niets eens over de gekte van vrijsectorhuurwoningen, waarvan de huren onbetaalbaar zijn als je inkomen net boven de grens ligt. Jaarlijks rijzen die huurprijzen de pan uit. Als je aan die verhuurders overgeleverd bent, kun je nog niet eens rekenen op regelmatig onderhoud of vervanging van je keuken na vijfentwintig jaar.
Ik neem maar een zelfgebakken koekje om de bittere smaak weg te nemen.
Misschien wel twee.
Cora Leek
Fred Fransen
