Column: Simpel, toch?
Column ColumnMet het oog op de komende gemeenteraadsverkiezingen probeer ik een helder beeld te krijgen van de keuze die we straks kunnen maken.
Stel dat er, pak ‘em beet, vijftien raadszetels te vergeven zijn. Getuige haar program staat partij A bol van dierenliefde en dat is niet verkeerd, gezien het leed dat veestapels en pluimvee ondergaan. Partij A krijgt zes zetels toegewezen. Vervolgens struikelen de fractieleden van partij A in het debat over bijvoorbeeld huisvesting voor arbeidsmigranten. Gevolg van het gesteggel: raadslid X begint een eenmansfractie.
Partij B, die twee zetels veroverd had, betreurt het overstappen van een raadslid naar partij C. Wat kan een splinterpartij dan nog beginnen?
Als een van de wethouders binnen de zittingstermijn dan ook nog gesolliciteerd heeft naar een leuke baan buiten de gemeente, weten de kiezers helemaal niet meer waar ze aan toe zijn.
Met een mondkapje op heb ik regelmatig beslagen brillenglazen, maar dat is na vijf minuten over. Bovenstaande fratsen van fractieleden die de transparantie van de gemeentepolitiek vertroebelen, veroorzaken veel langer dan vijf minuten irritatie.
Mijn boodschap aan de kandidaten is simpel. Beloof alleen wat je kunt waarmaken. Je hebt een verantwoordelijkheid ten opzichte van je kiezers.
Cora Leek
