Offerse Voetbal Kwats: Chris Diamond!

Iedereen die dit weekend een blik naar buiten heeft geworpen, heeft gezien dat de hemelpoorten wagenwijd open stonden. Men zat hier mee; dalijk valt onze wedstrijd in het water! Gelukkig voor de liefhebber spelen wij onze wedstrijd op het Gennepse kunstgras.

Alle gekheid daargelaten: dit is een cruciale wedstrijd. Bij winst komen we op twee punten van Olympia, wie we nog een keer op bezoek krijgen. Bij verlies, daarentegen, kunnen we het seizoen ons eigenlijk wel op de buik schrijven. En van een gelijkspel is nog nooit iemand gelukkig geworden...

Als Tim in de kleedkamer aankondigt dat hij gisteren niks heeft gedaan en helemaal klaar is voor de aftrap, weet iedereen dat het menens is. Deze is voor Tim!

Een bui trekt over De Heijkuul als de gastheren de aftrap nemen. 

Gennep krijgt de eerste kans van de wedstrijd, maar deze wordt een op een gestopt. Niks aan het handje. Zo’n 10 minuten later is er echter wèl stront aan de knikker...Gelukkig niet onze knikker, want wij zijn in de aanval. Wulles krijgt de bal in een zee van ruimte en ziet Big Jobba vrij staan. Job neemt de bal op de borst aan en laat ze gissen. Eén keer faken, twee keer faken, DRIE keer faken en dan: snoeihard het leer tegen de touwen janken. 0-1!

Geen spreekwoordelijk wolkje aan de lucht, totdat we een strafschop tegen krijgen. Deze wordt à la Ruud Boymans binnengeschoten en dus gepakt, maar uit de rebound gaat hij er alsnog in. 1-1 en tijd voor thee. 

Ondanks deze jammerlijke tussenstand, voelen we ons goed. De Grote Kale Leider pept de mannen op en zet een strijdplan op voor de tweede helft.
Kort na rust is het Gennep wat de eerste kans krijgt, maar een fenomenaal block van Bom behoedt ons van een onterechte achterstand. Na dit moment zijn wij de betere partij, maar pas als Jari in de zestien naar de grond gaat en een strafschop verdient, komen we op voorsprong. Mensen zeggen wel dat Balotelli de beste penaltynemer ter wereld is, maar ik kan met zekerheid zeggen dat deze mensen Tijn nog nooit een strafschop hebben zien nemen. Onhoudbaar.

Kay heeft Sjekske bedankt, maar de Wondersloffen toch afgeschreven en een nieuw paar kicksen gekocht. Het zijn deze kicksen waarop hij na goed doorjagen een perfect aangemeten voorzet aflevert op Job, die zijn tweede maakt! 

Men denkt dat Mesut Özil is gestopt met voetballen, maar niets blijkt minder waar. Hij is gewoon te vinden op de velden in Noord-Limburg, alleen iets kleiner en dikker. Ook heeft hij zijn naam in Mika Wijers veranderd, maar hij is nog steeds in bezit van die fluwelen linker van hem, en strooit er op los met perfecte passjes.
Eén van deze balletjes komt bij (een foutloos ingevallen) Siem terecht, die hem panklaar aan Job aflevert. Maar Job blijkt een genadig man als hij uit medelijden de bal vanaf vier meter op de lat trapt. “Vond ik zielig”, zo zegt hij achteraf.

Een bal van Tijn op de paal en Siem die een paar keer heel dichtbij komt; het blijft 1-3. Kort voor tijd krijgt Vitesse wel nog een vrije trap op de rand van de zestien. De bal is - net zoals de keeper - onderweg naar de rechterbovenhoek, als deze via de muur deze van richting verandert. De doelman reageert echter adequaat en kan zich nog net op tijd de andere kant op werpen en de bal over de lat tikken.

De man van de wedstrijd is vandaag Siem van der Zeeuw, die foutloos inviel en in de korte tijd die hem gegund was als een bezetene speelde. Siem heeft geen posters van Messi op zijn kamer hangen, maar Messi posters van Siem.

Ook een kleine shout out naar onze Man van Glas, die voor het eerst dit jaar de negentig minuten vol maakt.

Gewonnen! Eindelijk, en ook meteen een belangrijke. De druk vanuit het bestuur was groot; er werden vraagtekens gezet bij het beleid van Marvin en Mat. Er gingen geruchten rond over een eventuele terugkeer van een leider uit het verleden. Rob werd genoemd, of Arno. Na vandaag lijkt het er op dat het bij geruchten zal blijven, maar: de voetballerij is niks als het niet kortzichtig is.