Offerse Voetbal Kwats: Christus, wat vroeg!

Op deze waterkoude ochtend staat een verhit duel op het programma: naaste belagers VCA komen op de koffie in Afferden. Het gaat vandaag om de knikkers: de nummer drie tegen de nummer één. Bij winst slaat d’n Dritte een gat van 6 punten, bij verlies komt Sint Agatha op gelijke hoogte. Dit alles wel met een nog te spelen inhaalwedstrijd achter de hand.

Met dit in het achterhoofd is het natuurlijk niet vreemd dat je als leiding verwacht dat er op zaterdagavond rekening wordt gehouden met de wedstrijd. Als speler is dit wel raar, dus wordt de wedstrijd gespeeld met de receptie van prins Frans aka Frenske aka Snert, van Snert & Bert Sounds Sounds (SBS Sounds, voor al uw feesten en partijen) in de kuiten. Nog gefeliciteerd, trouwens.

Compleet des Kelderklassens, vangt de wedstrijd aan met 10 tegen 11. In den beginne gaat de wedstrijd gelijk op. De eerste grote kans is voor de bezoekers, maar ze verzilveren hem niet. Op dit moment zijn ze overigens gewoon weer met 11 man. De gastheren krijgen ook kansjes, maar weten het net halverwege de eerste helft pas te vinden als Pappie Olieslagers vanaf een meter of 25 besluit zijn geluk te beproeven en een vlammend rollertje in de hoek weet te frommelen. Het uithangbord van Afferden komt op voorsprong.

Dit gaat de bezoekers niet in de koude kleren zitten en met een nieuw aangewakkerd enthousiasme gaan ze op jacht naar de gelijkmaker. Ze komen nog twee keer 1 op 1, maar weten de sluitpost van de gastheren niet te passeren. Tijd voor de thee.

In de rust zet de Grote Kale Leider het een en ander om, om de tegenstander in bedwang te houden. “Scherp beginnen!”, “Sterk uit de rust komen!” - de bekende spreuken klonken door de kleedkamer.

47e minuut: penalty tegen, 1-1. Sint Agatha houdt de druk er op zo kort na rust, maar het Italiaanse DNA van Il Terzo blijkt sterk en met een sterk staaltje catenaccio blijft de schade beperkt. Een paar kansjes krijgen ze wel, maar nadat Bom met een sterk block de grootste kans na rust op de paal weet te sturen, lijkt de storm te gaan liggen.

De wedstrijd lijkt dood te bloeden; een paar kansjes over en weer, maar geen doelpunten of schoten waar keepers wakker van liggen. Totdat de bezoekers in de 75e minuut (ongeveer, want bij ons staat het scorebord nooit aan, dus wie weet hoe lang we nog moeten) hun tweede strafschop krijgen. Wederom staat de aanvoerder achter de bal, en wederom is het raak: 1-2.

Dit geeft het startschot voor een slotfase die perfect in het voetbal-weekend past: hectisch en cruciaal. Na even een minuutje op elkaar te moelen, gaat de equipe vol in de aanval en breekt de wedstrijd weer open. VCA heeft bij ons afgekeken hoe je de pot dicht houdt en probeert het met een afstandsschot richting de bovenhoek, maar de poging wordt gepareerd. Nadat Tim met een loepzuivere tackle van achteren die echt alleen de bal raakte (!) een tegenstoot weet te voorkomen, begint het slotoffensief. Dit wordt ingeluid door een tot op het bot gemotiveerde Siem die van de bank komt. Hij is er na 3 minuten al klaar mee en wordt in het slot offensief als hij bijna slaags raakt met de rechtsbuiten van VCA.

Lang lijkt er niks meer in te zitten, maar één minuut voor tijd krijgt Die Mannschaft een strafschop! De topscoorder pakt de bal, hunkerend naar zijn vierde van het seizoen. De bal ligt op de stip. Jari kijkt, loopt aan en schiet hem door het midden! Een uitstekende zet - als de keeper een hoek had gekozen. Als, want dat deed hij niet. De bal komt op de binnenkant van de paal, schiet achter de keeper door voorlangs en valt daar voor de voeten van een alerte Jobba die hem tegen de touwen werkt: 2-2 en tot opluchting van d’n Dritte fluit de scheids na de aftrap direct af.

Het gat blijft dus 3 punten, maar met een overwinning van Vitesse op Vianen, staan zij nu in punten gelijk met de regerend Herbstmeister.

Oh, en de Man of the Match is Siem van der Zeeuw, vanwege het vuur wat hij bracht met zijn enthousiaste invalbeurt.