Offerse Voetbalkwats | Chrissy Fox!

Gezegend is de lente! Het leeuwendeel van dit seizoen hebben we ‘s ochtends in de vrieskou of stromende regen moeten voetballen, maar de afgelopen weken lacht een zwoel lentezonnetje ons steevast toe. Het hoofdveld, wat door het lange gras op zijn zachtst gezegd ‘onbespeelbaar’ was, is speciaal voor ons gemaaid. Wel zonde van de paardenbloemen, maar het is nu eenmaal wat het is...

Wie dit seizoen ook onbespeelbaar is, is Siem. Maar hij is vandaag afwezig, tot grote opluchting van nummer drie Olympia - onze bezoekers. Nadat we even hebben stilgestaan bij de gesneuvelde paardenbloemen, maken beide ploegen zich klaar voor een wedstrijd die de titelrace wel eens zou kunnen beslissen.

De laatste weken zijn we op dreef en zo beginnen we ook aan deze kraker. We krijgen een paar grote kansen, maar de sluitpost van Olympia steekt daar meermaals een stokje voor. Dat is, totdat El Snorro vanaf de linkerkant een goede voorzet aflevert op het hoofd van BB7. Bart legt de bal op zijn beurt met het hoofd klaar voor Tijn, die de 1-0 binnen kan schieten.

De Grote, Kale Leider heeft ons voor de wedstrijd opgedragen ons ‘koppie er bij te houden’. Waar het gros van ons denkt dat dit figuurlijk bedoeld was, begrijpt Bart dat de boodschap wel degelijk letterlijk opgevat dient te worden. Vandaar dat hij enkele minuten later nogmaals zijn hoofd gebruikt en uit een corner de 2-0 binnenkopt.

We spelen goed en de bezoekers hebben niks in de melk te brokkelen. Het is dan vanzelfsprekend dat onze tegenstanders terug in de wedstrijd komen. Het wordt namelijk 2-1 na een miscommunicatie in de verdediging. Hierdoor valt de bal voor de voeten van hun nummer 16, die hem vanaf randje zestien in de bovenhoek prikt.

Het oude Derd was nu op elkaar gaan moelen, gecapituleerd en had verloren. Het nieuwe Derd doet maar één van die dingen, namelijk moelen. Maar in plaats van alles voor onszelf te verpesten, herpakken we ons en komen we op 3-1. Iemand zonder kijk zou het al heel snel een lelijke frommelgoal noemen, maar de fijnproevers onder ons zullen zien dat het een perfect ingestudeerde corner was die over vele schijven - waaronder enkele knieën van onze tegenstanders - voor de voeten van (opnieuw) Bart valt. 

Nu ging het in het verleden in deze verhaaltjes wel eens over scheidsrechter. En meestal was dit niet positief. Ditmaal gaat het ook over de scheidsrechter, maar nu over hoe deze ons goedgezind is. Boxmeer komt namelijk op 3-2, maar appeleert voor een handsbal in de opbouw naar dit doelpunt. De hele ochtend wordt bij ieder appèl een vrije trap toegekend aan het andere team, dus zo ook nu fluit de scheidsrechter consequent voor een vrije trap. Dat het ook wel echt gewoon hands was in de zestien, is bijzaak. Komen we goed weg... Begrijpelijkerwijs zijn de bezoekers not amused; en ze laten dit ook duidelijk blijken aan de arbiter met een gele kaart tot gevolg. 

Natuurlijk, zoals de voetbalwetten betamen, komen wij daarna op 4-1. Na een - voor 6e klasse begrippen - vlotte aanval over rechts, eindigt de bal voor de voeten van Jari. Hij weet enkel de paal te vinden, maar uit de rebound is Doan het meest alert.

In de rust is er commotie op de club: we krijgen hoog bezoek! De media-magnaat die achter Maasduinen Centraal zit, is namelijk gearriveerd. De beste man heeft een neusje voor scoops en hij heeft geroken dat wij vandaag wel eens kampioen zouden kunnen worden.

Helaas voor hem heeft hij de goede helft gemist, want in de tweede helft helpen wij de wedstrijd vakkundig om zeep. Nadat Bever zijn doelpunt afgevlagd ziet worden, begint het grote wisselen.

Balletje over de zijlijn? Tijd voor een wissel. Wordt er weer een vrije trap gegeven omdat iemand appeleert voor hands? Eventjes verse benen brengen. Iemand die een pijntje heeft? Doe voor de zekerheid maar even wisselen anders.

Wij hoeven niet meer en Boxmeer is moedeloos van ons constante gewissel, dus op een klein slippertje van onze doelman en een vrije trap van Boxmeer na, gebeurt er eigenlijk niks meer. De bekende nachtkaars steekt de kop op.

Na de wedstrijd vroeg de toekomstig winnaar van de Pulitzer Prijs of we hem, indien we die middag onverhoopt toch kampioen zouden mogen worden, een appje zouden kunnen sturen. Gezien u deze week geen luidruchtig dronken video-verslag voorgeschoteld krijgt, weet u genoeg.

Dan maar hopen dat De Zwaluw ons volgende week goed gezind is...